Sa herë që vjen të takojë mbesat, i shtohet jeta. I përqafon mbesat ky i moshuar e për to sakrifikon sot e kësaj dite, në moshë të thyer, në moshën 76 vjeçare. Por barra është e rëndë për të. Dikur ai rriti i vetëm vajzën e tij Donikën pasi e shoqja i vdiq… sot është Donika, ajo që po rrit e vetme dy vajzat që kanë mbetur pa baba.
“Jam nga Kuçi i Labërisë… 7 fëmijë kam. Gruaja më ka vdekur shpejt, që në 98’. I kam rritur vetë fëmijët. Vajzën, Donikën, ma la të vogël, 7-8 vjeçe.
Jetime ime bijë, jetimë dhe fëmijët e saj… si themi ne, rroba e zezë, nuk bëhet e bardhë kurrë… keq shumë, shumë keq.”-rrëfen i moshuari.
Babai i Donikës thotë se të bijën e ka patur pikë të dobët. Prej 5 vitesh ajo lufton me tumorin në gji, ndërsa të shoqin ia mori kanceri në kokë. Me zërin që i dridhet, i moshuari thotë se e bija po jeton një jetë mizerje.
“Unë Donikën e kam pikë të dobët. Jam munduar me çdo kusht për të. Po kush e dëgjon historinë e saj, është ulërimë… mizerje, mizerja fare fare. Më shkurton jetën, aq keq. Por unë, nuk kam forcë, s’kam çfarë të bëj.”-thotë i moshuari.
Me ato pak fuqi që i kanë mbetur, i moshuari ka nisur punë si roje nate. Ato pak të ardhura që merr, ia jep të bijës, ia jep dy mbesave të tij që kanë mbetur jetime.
“Unë punoj roje nate. Burrë plak vete, rri si qeni atje roje. E marr në 3 deri në 7… por forcë nuk kam më, me se t’i ndihmoj”-thotë gjyshi i dy vajzave jetime.