Prej ditësh tashmë, dhimbjet e kokës, marramendjet e humbja e shpeshtë e shikimit, ia kanë dërguar evladin në spital. Aty pranë saj si gjithmonë ndodhet nëna, që ka sot e prej ditësh veç lotët. I ledhaton flokët të bijës, e puth dhe përqafon, ndërsa lotët i shkojnë e i mbushin fytyrën.
Është kjo ajo që sheh në një dhomë spitali. Një nënë që qan për të bijën 14 vjeçe të sëmurë. Arbëresha gjen forcë dhe i lutet të bijës të bëhet e fortë, që të mos e braktisë shpresën.
“Je shpirti jem. Do të jesh pranë meje, pranë motrës. Do të kalojmë ditë të lumtura… për mua je gjithçka (qan). A do të më premtosh, se nuk do të dorëzohesh? Se do të rrish afër meje?”-i thotë nëna të bijës.
Por Afrora diçka ndjen. Dhimbjet e rënda të kokës, ikja e shikimit e krizat e forta, i tregojnë se diçka po ndodh në trupin e saj. 14 vjeçarja druhet se mos do të vijë dita që do ta largojë nga kjo botë.
“Kam dhimbje koke të rënda. Kam probleme me shikimin. Më ikën shikimi për disa minuta. Frikë kam, se mund të ndodhë ndonjë gjë. Unë nuk dua të vdes, dua të kem një të ardhme.”-tregon Afrora.
“Afrora është gjithçka për mua. Është fëmija im i parë, lumturia ime. Gjithçka e kam. Ajo ka vuajtur shumë. E më dhemb shpirti kur e shoh në këtë gjendje. Kam shumë frikë, se mos ka ndodhur më e keqja. Nuk mund ta paramendoj dot ta shoh në gjendje edhe më të rëndë. S’mund të jetoj dot pa atë. Lutja ime është, për të gjithë shqiptarët. Kush ka mundësi të na ndihmojë, ta kalojmë këtë sfidë. “-lutet nëna e 14 vjeçares.