Sot në moshën 94 vjeçare, me rrudhat që i mbushin portretin e trupin, kjo e moshuar po qan. Qan sepse sot ajo për herë të parë në 64 vite, shikon një njeri që 6 dekada më parë e shpëtoi prej vdekjes me duart e saj.
Gazetarit që bëri të mundur (ri)takimin i thotë se është nervoze, ndërsa sytë i mbushen me lotë. Në derën e shtëpisë së saj të vogël hyn një burrë, 66 vjeçar.
64 vite më parë, ky burrë në moshë ishte fëmija që kjo e moshuar e shpëtoi nga mbytja.
Kjo është historia e Barbara Ribeiros. Në vitin 1961, Barbara ndodhej në një festë që ishte organizuar nga fqinjët e saj. Ishte Barbara e para e cila vuri re se një fëmijë që ndodhej në festë mungonte. Prindërit e Benit, në atë kohë veçse 21 muajsh, nisën të kërkojnë për djalin. Të gjithë të pranishmit u shpërndanë nëpër lagje, për të gjetur vogëlushin. Barbara po ashtu. Edhe pse kanë kaluar 64 vite nga ajo ditë, Barbara ende nuk e di se përse vendosi të hyjë në njërën prej shtëpive ku kishte një pishinë të vogël. Pikërisht aty gjeti, poshtë pishinës, Benin 2 vjeçar.
“Ishte një moment i frikshëm”-kujton e moshuara. “Më kujtohet se ime më më pati thënë vite më parë, se isha zhytur në fund të pishinës, se nuk po dilte asnjë flluskë prej atje dhe se askush nuk e dinte sesa kohë kisha qëndruar nën ujë”-shton Beni.
Por fatmirësisht, Barbara e pikasi djalin në pishinë dhe u hodh menjëherë aty duke e nxjerrë nga uji Benin e duke i bërë masazh kardio-pulmonar. Falë ndërhyrjes së Barbaras, Beni erdhi në jetë, ndërsa ngjarja u bë lajm në një gazetë lokale në vitin ’61.
Kur gazetari e pyet, 64 vite më vonë, Barbara i jep këtë shpjegim ngjarjes.
“Kur e mendoj, them me vete se ishte Dora e Zotit. Ishte Ai që më dërgoi në atë vend”-tregon 94 vjeçarja.
